استاندارد IPS چیست؟ با تصویب هیات مدیره شرکت ملی نفت ایران، کار تدوین استانداردهای صنعت نفت ایران (IPS) از سال 1369 با استفاده از خدمات مشاور و با همکاری مدیریت ها و شرکتهای تابعه وزارت نفت شروع و طی شش سال به صنعت نفت ارائه گردید.
سابقه استاندارد در صنایع نفت به اوایل دهه 70 میلادی (50 شمسی) برمی گردد. در آن سال ها، اولین مجموعه استاندارد، استانداردهای تجهیزات برای پالایشگاه آبادان و تاسیسات خشکی در جنوب ایران بود. بعداً به تدریج صنعت نفت بزرگتر شد و صنایع گاز و پتروشیمی توسعه یافتند.
گروه بندی استاندارد های وزارت نفت (IPS) شامل موارد زیر می باشد:
- تأسیسات مکانیکی ساختمان (AR)
- سیویل/ سازه و ساختمان (CE)
- برق(EL)
- جرثقیل و بالابر (GM)
- عمومی (GN)
- ابزار دقیق (IN)
- تجهیزات مکانیکی ثابت (ME)
- لوله کشی و خطوط لوله (پایپینگ) (PI)
- ماشین آلات دوار (PM)
- فرآیند و مواد شیمیایی (PR)
- ایمنی و محیط زیست (SF)
- رنگ پوشش و عایق (TP)
نام گذاری استاندارد IPS
این استانداردها در 5 گروه موضوعی تهیه شده اند:
مهندسی (E)
مواد یا کالا (M)
ساخت (C)
بازرسی (I)
عمومی (G)
(گروه عمومی، استانداردی است که بیش از یکی از این موضوعات را در خود می تواند جای دهد.)
مثال: استاندارد M-PI-110 یک نمونه از استانداردهای IPS است که PI نشاندهده طبقه بندی پایپینگ است، M نشان دهنده این است که این استاندارد با موضوع مواد و متریال است.
